%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Op een mooie donderdagochtend arriveer ik per trein in het Limburgse Lommel. Ik heb er een route van bijna 30 kilometer uitgestippeld die me langs heel wat moois brengt, pal in het Nationaal Park Bosland.
Van aan het station neem ik meteen een klein pad langs de spoorwegbedding, door een eerste bos in de richting van de Leyssensmolen. De meer dan 200 jaar oude molen werd tot driemaal toe verplaatst. De laatste keer was in 2012. Aan de voet van de molen hebben twee wandelaars hun tent te drogen gezet in de zon en nemen een ontbijt (mochten jullie je hierin herkennen, dag dames!). Wellicht zijn zij onderweg op de GR561, want ik kom ze later in de namiddag nog tegen. Wat verderop kom ik in het Kattenbos. Op de vorige locatie van de Leyssensmolen, langs de N746 gelegen, staat nu het kunstwerk "Bevlindert", waarin je de laatste levensvormfase van de vlinder kan herkennen.
Een smal pad door het Kattenbos leidt me naar een mooi stuk heidegebied. Ik ben nog te vroeg om de heide in al zijn paarse glorie te zien. Dat is pas voor augustus. Via een iets breder pad wandel ik terug richting N746, steek de weg over en kom aan de Duitse militaire begraafplaats van Lommel. Hier liggen maar liefst 39.000 Duitse soldaten begraven, voornamelijk uit de Tweede Wereldoorlog. Een groot deel van de soldaten die er rusten, sneuvelden tijdens het Ardennenoffensief of de slagen bij Aachen en in het Hürtgenwald in de herfst en winter van 1944. Het is de militaire begraafplaats met het grootste aantal militaire doden van de Tweede Wereldoorlog in West-Europa. Als je ook de Eerste Wereldoorlog meerekent, dan zijn Menen en Langemark wel nog groter, met 48.000 respectievelijk 44.000 graven.
De begraafplaats ligt op een boogscheut van het Ford Proving Ground, het Europese testcentrum van de Amerikaanse autobouwer. De Hoeverheide moest in de jaren 1960 deels plaats ruimen voor verschillende testbanen. De wandelaar moet verplicht rond het enorme areaal. Eerst ga je over een relatief brede weg, waarbij je keuze hebt tussen asfalt en onverhard. Dan sla je af en neem je een smal, fijn pad door een zeer lange brandgang in de Heide achter de Steenweg. Zo kom je na een drietal kilometer aan de spoorweg en tenslotte het kruispunt met de drukke N71. Hier volgt een minder fijne, maar korte passage tot aan de Poolse militaire begraafplaats. Hier vonden 257 Poolse strijders hun laatste rustplaats. Zij hadden bij de bevrijding van België deel uitgemaakt van de Poolse 1ste Pantserdivisie o.l.v. generaal Maczek en drie Poolse eskaders bij de Britse Royal Air Force. De emblemen van de vier eenheden staan op het monument achteraan, net als de namen van dorpen en steden die ze bevrijdden: Ieper, Ruiselede, Tielt, Gent, Roeselare,...
Ik steek door de velden via de Kruiskiezelweg en Achter de Schans. Er volgt een langer stuk op asfalt tot Lommel-Barrier (Grote Bareel). Een plek vol geschiedenis. De brug waar je straks over wandelt, heeft de bijnaam Joe's Bridge en is genoemd naar een bataljonscommandeur van de Irish Guards, luitenant-kolonel John Ormbsy Evelyn, kortweg Joe, Vandeleur. De Irish Guards hadden de brug op 10 september 1944 veroverd. Vanaf hier startten een week later de Britse grondtroepen hun offensief in het kader van Operatie Market Garden. In het Barrierpark staat een gedenkteken ter ere van de Irish Guards. Voor geïnteresseerden: de brug ligt ook langs het zogenaamde Airbornepad. Een wandelpad van ongeveer 230 kilometer dat van Lommel naar Arnhem loopt. Onderweg kom je langs vele bekende en minder bekende plekken van Market Garden.
Joe's Bridge ligt over het Kanaal Bocholt-Herentals. Je steekt de waterloop over en volgt dan een zeer afwisselend traject parallel aan het kanaal. Anderhalve kilometer voorbij de brug ligt een verscholen highlight: een oude zandgroeve in de Heuvelse Heide die een prachtig meer heeft gevormd. Het zandstrand biedt ruimte om even te verpozen en de voetjes te baden. Je want je echt niet in België. Ondanks het mooie weer is hier niemand, enkele wandelaars uitgezonderd. Ik volg een pad naast het water in westelijke richting. Daarna is het weer afwisselend bos, via kleine paden, en jaagpad dat de klok slaat. De variatie maakt het echter heel fijn om te wandelen.
We zijn iets meer dan 22 kilometer ver wanneer de voetgangersbrug over het kanaal opdoemt. De S-vormige brug brengt me naar de overzijde. Ik draai naar links en volg dan een steil pad naar beneden, tot aan het water. Dan wandel ik verder naar het westen. Enkele meters voorbij de brug ligt nog een restant van de oorlog. Tot juni 1946 lag hier een Britse soldaat begraven. Een herdenkingssteen herinnert daaraan.
Wat verderop doemt de Reus van Bosland tussen de bomen op. Deze bijzondere uitkijktoren is 30 meter hoog en bestaat uit hout, staal en touwen. Het uitzicht op de Lommelse Sahara en de vele plassen zou adembenemend zijn. Ik geraak met mijn hoogtevrees niet verder dan de eerste twee trappen en moet onverwijld terugkeren naar de begane grond en de Sahara.
De naam Bosland is ineens ook gevallen. In oktober 2023 werd het Bosland als Nationaal Park erkend. De helft van het park ligt op het Lommels grondgebied. Pelt en Hechtel-Eksel delen de rest. Een groot deel van deze wandeling loopt door het Nationaal Park Bosland waar o.m. het Kattenbos, de Heide achter de Steenweg, de dunne strook groen langs het kanaal en de Lommelse Sahara deel van uitmaken. Je moet je bij de Sahara geen echte woestijn voorstellen, maar een zanderig heidegebied. Door afgraving van het zand voor de glasindustrie ontstond hier een uniek landschap.
Geniet ervan zolang je kan, want eens je het gebied verlaat kom je in een bebouwde omgeving. De laatste vijf kilometer van de wandeling dienen dan ook vooral om terug aan het beginpunt, het station, te geraken. Maar een kort bezoek aan de autoluwe Lommelse binnenstad en zijn Glazen Huis zijn wel nog een mooie tussenstop op weg naar het station.
Gegevens wandeling:
Datum: Donderdag 4 juli 2024
Startplaats: Station Lommel
Eindplaats: Station Lommel
Pad: Eigen Route
Afstand: 29,9 kilometer
Stijgingsmeters: 145m
Dalingsmeters: 145m
Bereikbaarheid: Trein
GPX: klik hier
Verhard - Onverhard: 42,0% - 58,0%
N.B: Zonder de laatste 4,9 kilometer die alleen maar over asfalt gaan, bestaat deze wandeling uit 70% onverharde wegen en paden.
