%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Algemene waardering
Over het algemeen genomen is deze tocht qua natuurpracht nog veel mooier en ook ruiger dan de GR120 die ik vorige zomer deed. De mooiste etappe vond ik die tussen Douarnenez en Kerguerriec (dag 5), gevolgd door Kerguinou naar Saint-Hernot (dag 2) en de laatste wandeldag naar de Pointe du Raz.
Moeilijkheidsgraad
Op zich is de wandeling best makkelijk. Ik zie hier geen bijzondere moeilijkheden, tenzij de bevoorrading. Zeker tijdens een warme zomer zoals deze in 2018 is het aangereden om meer dan voldoende water mee te nemen. Ik droeg zelf zo’n 4 liter water mee omdat het best warm was. Grondwater drinken uit beekjes die af en toe je pad kruisen is een slecht idee. De Bretoense bodem is helemaal vervuild door de landbouw. Tenzij je dus in het ziekenhuis wil belanden, ga je best aanbellen bij bewoners. Zelfs tijdens de zomermaanden, toch wel een piekperiode in de Bretagne, zijn niet alle huizen bewoond. Ga er dus niet van uit dat je overal water zal kunnen bemachtigen en al zeker niet buiten de zomermaanden.
Bevoorrading
Zeker in de eerste 110 kilometer van de tocht is er altijd wel wat. In het gedeelte tussen Douarnenez en de Pointe du Van, een goede 50 kilometer stappen, is er niets behalve de camping van Pors Péron (via korte omweg na 21km) en de buvette aan de plage de Théolen (na 44km). Water haal je alleen uit winkels of bij bewoners, maar ga niet zelf filteren. Het grondwater is dermate chemisch vervuild dat de meeste waterfilters en zuiveraars niet volstaan.
Bewegwijzering
Soms is het even zoeken, omdat je verschillende paden tussen het lage struikgewas hebt en het dan niet altijd even duidelijk is welk pad nu het beste is. Maar vermits je zowat altijd de kust moet volgen, loopt het allemaal vanzelf. Over het algemeen volg je de typische rood-witte GR-markeringen of de lokale gele markering van het “Sentier Côtier”.
Beste tijd van het jaar
Ik heb deze GR begin augustus 2018 gedaan. In de zomer zijn redelijk wat huizen onderweg bewoond en zijn crêperies en restaurants open. Buiten de zomermaanden kan het qua bevoorrading moeilijk worden, maar niet onmogelijk.
Bij zon en regen…
Je hebt zo goed als geen beschuttingsmogelijkheden, tenzij je landinwaarts trekt. Hou er rekening mee dat het pad bij een hevige regenbui één en al modder zal worden. Je loopt immers niet op rotsen of stenen, maar grotendeels op een aarden ondergrond. Ook bij zware windbuien lijkt het me moeilijk om het pad te volgen.
Bereikbaarheid
Het stukje GR dat ik deed is redelijk makkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer. Ik nam de trein naar Brest, via Parijs. Daar de overzetboot naar Le Fret en begon meteen aan de GR34. Vanaf de Pointe du Raz, waar ik halt hield, kan je een bus nemen naar Quimper. Van daaruit zijn dagelijks meerdere treinen naar Parijs.
Alternatieve (weekend)tochten
Crozon-Douarnenez: 40 km, 2 dagen
Luswandeling Pointe des Espagnols vanuit Camaret: 23 km, 1 dag
Luswandeling op GR34 via Camaret-Pen Hir-Pointe de Portzen-Lannilien: 17 km, 1 dag
Luswandeling op GR34-PR vanuit Morgat via Lostmarc’h-Cap de la Chèvre: 24 km, 1 dag
Douarnenez-Audierne: 77 km, 3 dagen
