De kogel is door de kerk. Als corona niet andermaal roet in het eten gooit dan kan ik midden augustus de GR738 doorheen het Belledonne-massief bewandelen.

De Belledonne is een smalle bergketen die geprangd ligt tussen de veel bekendere Vercors en Chartreuse in het westen, het Bauges-massief in het noorden, de Vanoise in het oosten en de Écrins in het zuiden.

De relatief nieuwe GR738 kwam bij zijn bekendmaking in 2018 op mijn radar en dus ook op mijn verlanglijstje. Het nummer van de GR is een samenvoeging van de departementsnummers 73 (Savoie) en 38 (Isère), waar het pad van noord naar zuid doorheen loopt.

Voor de allerhoogste bergtoppen moet je niet in de Belledonne zijn. De hoogste top is de Grand Pic met zijn 2978 meter hoogte, maar die is vrij moeilijk bereikbaar en ligt dan ook niet op de GR. Het hoogste punt van de hele GR ligt aan de Col de la Vache op circa 2550 meter hoogte. Wel kan je in Belledonne terecht voor relatieve rust, geen platgelopen paden, verschillende prachtige bergmeren en uiteraard spectaculaire berglandschappen. En dat allemaal op een boogscheut van Grenoble!

Dat de GR738 nog niet platgelopen is, toont ook de hoeveelheid bemande hutten of refuges in het massief en langs het pad. Die op de GR zijn op één hand te tellen. Je kan er wel verschillende onbemande hutten vinden met meestal een spartaans interieur. En door corona blijken nu ook twee van de anders bemande refuges langs de GR gesloten. Niet voor niets is de bijnaam van de GR het “Sentier des Bergers”, maw het pad van de herders. Wil je het 130 kilometer langeafstandspad tussen Aiguebelle en Vizille met succes afronden moet je dus in quasi volledige autonomie gaan en je eten meenemen. Water kan je gelukkig nog in verschillende bronnetjes, beekjes en meren vinden.

Nog een moeilijkheid vormen de te overbruggen hoogtemeters. Zo moet je maar liefst 9150 meters klimmen. Dat maakt de GR738 op dat vlak zwaarder dan de GR20. Zo klim je op de GR738 zo’n 70,6 meter per gewandelde kilometer, terwijl dat voor de GR20 ‘slechts’ 63,8 m/km is.

Hoewel het om een nieuwe GR gaat, werd er voor de 738 zopas een herdruk van de eerste topogids uitgegeven waarin de route perfect beschreven staat. Ideaal dus om om de tocht voor te bereiden. Ook gebruik ik ter voorbereiding de IGN-kaarten 3433OT, 3335ET en 3335OT.

Een online speurtocht leert me dat de tocht officieel in 11 etappes onderverdeeld wordt. Maar ik denk dat het in 7 à 8 dagen ook moet lukken. Echter ga ik van de gelegenheid profiteren om ook delen van de Belledonne te verkennen die niet op de GR liggen en de tocht dus ietsje langer maken.

Door een blessure heb ik uiteindelijk slechts 4 dagen op de GR738 doorgebracht. Ervan uitgaand dat je de verslagen van mijn ingekorte versie van deze tocht gelezen hebt, kan je hieronder mijn bevindingen terugvinden over de GR738.

Algemene waardering

Moeilijk te zeggen als je de tocht niet uitgewandeld hebt en je er bovenop weinig van het landschap gezien hebt door de laaghangende bewolking. Maar ik weet dat ik sowieso terug kom. Enerzijds omdat ik weet dat er hier in de Belledonne prachtige landschappen te bewonderen zijn en anderzijds omdat het beetje dat ik wél kon zien me al deed watertanden. En de mix van steile, niet te platgelopen wandelpaden met tal van bergmeren, vergezichten en rust spreekt me hier enorm aan. Dus, ik kom terug en liefst zo snel mogelijk!

Moeilijkheidsgraad

De GR738 is fysiek één van de zwaarste GR’s die er bestaan. Ze is in hoogtemeters per kilometer zwaarder dan de beruchte GR20! Ik heb slechts een kleine 50 km van de in totaal 130 km van de GR afgelegd, maar ik kan u wel dit zeggen: het is zwaar. Wie de GR in vijf of zes dagen wil doen, moet fysiek helemaal in orde zijn. Zelfs al doe je hem in zes dagen, dan nog heb je dagelijks gemiddeld 1500 positieve hoogtemeters voor de kiezen. Dat zijn dus stevige etappes. Maar ook de bevoorrading speelt een belangrijke rol (zie hieronder). Velen doen hem in een tiental dagen.

Bevoorrading

Behalve fysieke conditie moet je bij deze GR toch goed nadenken over je voedingsplan. De eerste bemande refuge is er pas na 62 kilometer en ligt zelfs nog een halve kilometer van het pad. Een kleine tien kilometer verder is er de Gîte van La Martinette waar je behalve goed eten ook enkele voedingswaren (zoals pasta, brood,…) kan kopen, maar het aanbod is er heel erg beperkt. Daarna volgen er nog drie bemande refuges: na 90km (Habert d’Aiguebelle) na 98 km (refuge Jean Collet) en na 104 km (refuge de la Pra). Hou er ook rekening mee dat door het fysieke karakter van deze GR, de dagafstanden heel kort kunnen zijn en je dus meer eten moet meebrengen dan je op andere tochten zou doen.

Bewegwijzering

Niks op aan te merken. De typische wit-rode markeringen volgen. Aan het beginpunt in Aiguebelle heb ik ze wel pas vanaf het toerismekantoor gezien en niet vanaf het station.

Beste tijd van het jaar

Tussen eind juni en midden september. De sneeuw kan nog erg laat op het jaar blijven liggen en dat kan op sommige passages voor extra moeilijkheden zorgen. Op de steilste stukken kunnen dan crampons nodig zijn. Tijdens een weekend in augustus wordt de Echappée Belle gelopen. Deze trail run gaat van Vizille naar Aiguebelle (zuid naar noord) en doet heel wat stukken van de GR738 aan. Je kan de GR tijdens dat weekend dan ook best mijden.

Bereikbaarheid

Aiguebelle is bereikbaar per trein vanuit Grenoble. Vanuit eindplaats Vizille kan je een combinatie tram+bus of twee bussen naar Grenoble nemen.