%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Datum: Maandag 12/08/2019 Etappe: Plampinet > Briançon Afstand: 16,9 kilometer Stijgingsmeters: 159m / Dalingsmeters: 431m Weer: ’s Ochtends droog, 15°C, ’s Namiddags eerst zonnig, dan regen, 20°C
Om mijn enkel niet te sterk te belasten, heb ik besloten om vandaag een quasi rechtstreekse en makkelijke weg naar Briançon te volgen, door de vallei van de Clarée. Niet alleen moet ik dan negen kilometer minder wandelen, maar ik vermijd ook de 1100m klim naar de Col de la Lauze (2529m). Het is voor mij belangrijk dat ik elke meter naar het zuiden zelf wandel, zonder hulp. Dus meeliften of enige vorm van transport is uit den boze. Om 10u15 ben ik op stap. In de vallei waar de GR5 doorheen loopt, regent het en ik hoor ook bliksem. Waar ik ben, schijnt de zon.
Na twee kilometer is er al een eerste hindernis. Het pad is overstroomd en dat gedurende de volgende twee kilometer. Ik moet dus het talud in en wat klimmen, maar uiteindelijk kom ik er zonder al te veel moeite door. Blijkt dat hier recentlijk een aardveschuiving was en de loop van de rivier hierdoor drastisch gewijzigd werd. Mijn enkel voelt ook niet slecht aan, dus ik heb er goede hoop in dat het allemaal wel goed komt. De route is eerlijk gezegd niet zo spannend en ik verheug me er al op in Briançon een hotelletje (met dank aan het thuisfront voor de reservatie!) te nemen en te rusten.
Net voor ik Les Alberts (1363m) binnenwandel schiet er een pijn door mijn enkel. Ik moet de pijn verbijten en stap verder. Na La Vachette (1370m) pik ik weer in op de GR5. Ik wandel zo traag ik kan en steun zo goed als mogelijk op mijn wandelstokken in plaats van mijn rechtervoet.
Omstreeks 15u arriveer ik aan de Pont d’Asfeld (1290m), de impressionante 18de-eeuwse brug over de 50 meter lager gelegen rivier Durance. Het regent nu pijpenstelen. Pas als ik de brug over ben, stopt de regen en komt de zon weer te voorschijn. Ik wandel langs het fort, gemaakt naar de plannen van Vauban, naar mijn hotel dat verder langs de Avenue de la République ligt. Voor ik alle formaliteiten vervul, ga ik eerst langs de apotheek. Daar geven ze me ontstekingsremmers en een koelingsgel voor mijn inmiddels sterk gezwollen enkel.
Na een douche ga ik eerst nog naar de dichtbij gelegen supermarkt om me te bevoorraden. Daar loop ik Arthur, Marine en Stevie tegen het lijf. Ze zijn alle drie via de GR5C-variant gewandeld, dus via de Grande en Petite Peyrolle. Een hachelijke onderneming vertellen ze me. Ze zijn met z’n drieën op zoek naar een plek voor de tent, maar willen eerst nog een stukje doorwandelen. Ik kijk op de kaart en stel hen het kapelletje van Saint-Pancrace voor, dat onver van de GR ligt. We nemen dus weer afscheid, maar zoals dat steeds gaat op de GR5 loop je de mensen wel weer tegen het lijf. De rest van de namiddag en avond bestaat uit horizontale rust.
